Βία στα γήπεδα, στα σχολεία, απαγωγές, δολοφονίες, ληστείες, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, εκδίκηση. Η εγκληματικότητα σήμερα βρίσκεται στην πιο ανθηρή μορφή της και το φαινόμενο αυτό συνεχίζει να παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, κρούοντας τον κώδωνα κινδύνου για την Πολιτεία.
Κάποιοι κάνουν λόγο για «εισαγώμενη» εγκληματικότητα, για ξένους «εισβολείς» που περνούν παράνομα τα ελληνικά σύνορα, σπέρνοντας τον τρόμο και – ενίοτε – το θάνατο στα σπίτια και τις περιουσίες τους, άλλοι πάλι κατηγορούν ευθέως το οργανωμένο έγκλημα που τείνει να γίνει ανεξέλεγκτο, αποδίδοντας ευθύνες τόσο στις Αρχές, όσο και στην ανευθυνότητα του κράτους για την αναποτελεσματική αντιμετώπισή του.
Σε κάθε περίπτωση η διαχωριστική γραμμή είναι πολύ λεπτή και δεν θα πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να αρχίσουμε να κατηγορούμε κάποια συγκεκριμένη ομάδα, καθώς το θέμα είναι συμβατό με την πολυπλοκότητά του και τα αίτια πολύ βαθύτερα, απ’ όσο πιστεύουμε. Οπωσδήποτε γίνονται προσπάθειες από τον νυν υπουργό Προστασίας του Πολίτη, οι οποίες όμως δεν έχουν αποδώσει – ακόμα – κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Το πρόβλημα πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα του, αφού η όποια ενέργεια πέφτει στο κενό, θυμίζοντας τη Λερναία Ύδρα.
Η πάταξη της εγκληματικότητας στη χώρα μας σίγουρα δεν αποτελεί μια εύκολη υπόθεση, κι αυτό γιατί τα μέτωπα που δημιουργούνται είναι πολλά και εμβαθύνουν στα πιο σκοτεινά κυκλώματα της νύχτας, τα οποία για να διερευνηθούν απαιτείται μια χρονοβόρα διαδικασία από την Αστυνομία, η οποία όμως, έχοντας ν’ αντιμετωπίσει υψηλούς κινδύνους, χρειάζεται την άμεση, ενεργή και αποφασιστική υποστήριξη του κράτους.
Η διακίνηση των ναρκωτικών κατέστη μια από τις πλέον εύκολες υποθέσεις, αφού όπως παρακολουθούμε στα εκάστοτε ρεπορτάζ, μπορεί κανείς να τα βρει και να τα αγοράσει οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει.
Η αστυνόμευση σε περιοχές – ζώνες υψηλού κινδύνου είναι ελλιπής και τα μέτρα προστασίας των πολιτών ανύπαρκτα. Αυτό έχει σαν συνέπεια τη δημιουργία ανασφάλειας και φόβου για τον πολίτη, που βγαίνοντας από το σπίτι του δεν ξέρει τι θα συναντήσει και με τι θα έρθει αντιμέτωπος επιστρέφοντας σ’ αυτό.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να αποδώσουμε ολοκληρωτικά τις ευθύνες στην Αστυνομία, όταν η εκάστοτε κυβέρνηση παραμένει άπρακτη και εθελοτυφλεί. Όταν υπόσχεται αναβάθμιση και μεταρρυθμίσεις στο Αστυνομικό Σώμα και εντούτοις, κανένα ουσιαστικό έργο δε τελείται, καθιστώντας τη, για ακόμα μια φορά, υπεύθυνη αναξιοπιστίας και ανικανότητας για την αντιμετώπιση ενός καίριου, όσο και διαχρονικού προβλήματος σαν αυτό της εγκληματικότητας, αφήνοντας την ασφάλεια του εσωτερικού της χώρας στο έλεος του κάθε «βαρόνου» της κοκαίνης, των συνδικάτων του εγκλήματος και των συμμοριών «προστασίας» της νύχτας εις βάρος των πολιτών, οι οποίοι στο τέλος καλούνται να πληρώσουν τις επιπτώσεις της αλματώδους αύξησης του φαινομένου της εγκληματικότητας.
Κι ενώ μπορεί οι προσπάθειες να μη λείπουν, όμως οι δυσκολίες που χαρακτηρίζουν το θέμα είναι χρόνιες και συσσωρευμένες κι ως εκ τούτου, η αντιμετώπισή του είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη, αλλά όχι ακατόρθωτη.
No comments:
Post a Comment